lundi 17 octobre 2016

AN APOLOGY OF LOVE TO IRAN

Iran entered my life early as my biological father was working there ,before he left for Brunei. I could have a wonderful conversation about Iran if we were to meet now!
Iran! Persia!the only thing I remember as a child was being told that there are 32 ways to describe a SMILE in the Persian language.
I was to fall in love with Iran once again! Hafez entered my life as did Shanameh and Makhmalbouf as did others.
I am grateful for this love that I felt; that fire was extinguished in KL two years ago but the embers burn on, at times burning a hole in my heart and at other times shining a light on the darkened moments that I lived through in Europe
I am grateful for Iran.
Forgive me for not returning your lvoe with all the fire it deserved.
You have disappeared  and I cant even look for you, in the depth of the veil of darkness imposed upon you by others, not only on you but also on your country, they have no moral authority and they have only violence and vengeance in their hearts.
you gave me Shamloo
 A thousand laughing suns are in your eyes. A thousand crying stars in mine.

You gave me Soheil Nafisi
https://www.youtube.com/watch?v=6ZKKx6Y-6SY&index=9&list=RDMcoXvxcAr4E
(Soheil Nafisi singing a poem by Shamloo quoted below)

and many of the voices of your ancient land where once my biological father lived..
On 24th of this month of October, someone celebrates a birthday and that candle is a testament of our love 



ای کاش آب بودم
گر میشد آن باشی که خود میخواهی.
آدمی بودن
حسرتا!
مشکلیست در مرزِ ناممکن. نمیبینی؟
ای کاش آب بودم ــ به خود میگویم ــ
نهالی نازک به درختی گَشن رساندن را
(ــ تا به زخمِ تبر بر خاکاش افکنند
در آتش سوختن را؟)
یا نشای سستِ کاجی را سرسبزی جاودانه بخشیدن
(ــ از آن پیشتر که صلیبیش آلوده کنند
به لخته لخته ی خونی بیحاصل؟)
یا به سیراب کردنِ لبتشنه ای
رضایتِ خاطری احساس کردن
(ــ حتا اگرش به زانو نشانده اند
در میدانی جوشان از آفتاب و عربده
تا به شمشیری گردنش بزنند؟
حیرتت را بر نمیانگیزد
قابیلِ برادرِ خود شدن
یا جلادِ دیگراندیشان؟
یا درختی بالیده نابالیده را
حتا
هیمه ای انگاشتن بیجان؟)
میدانم میدانم میدانم
با اینهمه کاش ایکاش آب میبودم
گر توانستمی آن باشم که دلخواهِ من است.
آه
کاش هنوز
به بیخبری
قطره ای بودم پاک
از نَمباری
به کوهپایه ای
نه در این اقیانوسِ کشاکشِ بیداد
سرگشته موجِ بیمایه ای.
۳۰ شهریورِ ۱۳۶۸

Amorously - Soheil Nafisi

آن که می گوید دوستت می دارم
The one that says I love you ...
خنیاگر غمگینی ست
is a sad musician
خنیاگر غمگینی ست
is a sad musician
که آوازش را از دست داده است
That Can no longer sing 
ای کاش عشق را زبان سخن بود
I wish love could speak
هزار کاکلی شاد در چشمان توست
There is a thousand of houdan in your eyes
هزار قناری خاموش در گلوی من
There is a thousand of silent canary in my throat
عشق را ای کاش زبان سخن بود
I wish love could speak
آن که می گوید دوستت دارم
The one that says I love you ...
دلِ اندوهگین شبی ست
is an upset heart of night
دلِ اندوهگین شبی ست
is an upset heart of night
که مهتابش را می جوید
That is searching of his moon
ای کاش عشق را زبان سخن بود
I wish love could speak
هزار آفتاب خندان در خَرامِ توست
There is a thousand of smiling suns in your strut
هزار ستاره ی گریان در تمنای من
There is a thousand of crying stars in my request
عشق را ای کاش زبان سخن بود
I wish love could speak

featured posts

CUBA IS THE FUTURE FOR LATIN AMERICA AND PERHAPS THE WORLD

CUBA IS THE FUTURE FOR LATIN AMERICA AND PERHAPS THE WORLD On my way out of Cuba, from La Habana, on COPA airlines flight to Panama, I w...